Ο σκύλος πρέπει να ζει μέσα ή έξω από το σπίτι?

"Θέλω έναν σκύλο για την αυλή μου, όχι για μέσα στο σπίτι!". Αυτό είναι κάτι που ακούν συχνά όσοι δουλεύουν σε καταφύγια ζώων. Πρόκειται για μια νέα φυλή σκύλου άραγε, ή για μια ακόμη παρανόηση του ανθρώπου σχετικά με την συμπεριφορά και την ιδιοσυγκρασία του σκύλου?

Τα σκυλιά είναι αγελαία ζώα (ίσως όχι με την μορφή της αγέλης των λύκων, αλλά με μια πιο χαλαρή κοινωνική μορφή αγέλης που δημιουργούν τα σκυλιά), άρα όχι μόνο θέλουν αλλά έχουν και ανάγκη να ανήκουν σε μια κοινωνική ομάδα. Τα σκυλιά στην φύση, δεν ζουν μόνα τους απομονωμένα από τα άλλα σκυλιά. Δημιουργούν ομάδες, και κατοχυρώνουν ένα μέρος στο οποίο είναι κυρίαρχα, και πολλές φορές μοιράζονται και το ίδιο καταφύγιο ή κατάλυμα. Το να στερήσει κάποιος από τον σκύλο την αγέλη του, θεωρείται από τον σκύλο ως τιμωρία και απομόνωση, καθώς στην φύση τα σκυλιά απομονώνουν ένα μέλος από την αγέλη και το απομακρύνουν, μόνο όταν θέλουν να το τιμωρήσουν.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα σκυλιά που ζουν μαζί με ανθρώπινες οικογένειες, οι οποίες για το ίδιο αποτελούν την αγέλη του. Οταν περιορίζουμε έναν σκύλο να ζει μονίμως έξω από το σπίτι, μόνος του, αποκομμένος από τα υπόλοιπα μέλη της αγέλης, εκείνος το εκλαμβάνει ως τιμωρία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα συμπεριφοράς, όπως υπερβολικό γαύγισμα (καλεί την αγέλη του ουσιαστικά), πλήξη η οποία μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές συμπεριφορές, ή ακόμα και άγχος αποχωρισμού.
Ενας σκύλος που ζει μονίμως σε μια αυλή, πολύ σύντομα θα γνωρίζει απ' έξω το κάθε εκατοστό της, και τίποτα δεν θα υπάρχει πλέον να του κεντρίσει το ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα να αρχίσει να βαριέται.
Το να αφήσουμε τον σκύλο μας στην αυλή για λίγο, ή για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μπορεί να λειτουργήσει θετικά μέσα σε μια διαδικασία εκπαίδευσής του, αλλά σίγουρα δεν λειτουργεί θετικά όταν αυτό γίνεται μόνιμος τρόπος ζωής.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως τα μεγαλόσωμα σκυλιά πρέπει να ζουν έξω, ενώ τα μικρόσωμα μέσα στο σπίτι (και με τα σκυλιά μεσαίου μεγέθους, τι γίνεται άραγε?). Αυτό είναι μια ακόμη παρανόηση, γιατί όλα τα σκυλιά, είτε μικρόσωμα είτε μεγαλόσωμα, σκέφτονται και συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Αλλωστε, και ένας άνθρωπος που είναι 1,60 ύψος, δεν σκέφτεται και συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο, με έναν άνθρωπο που είναι 1,90 ύψος?

Πολλοί άνθρωποι επίσης πιστεύουν πως όταν το σκυλί βρίσκεται έξω στην αυλή, τους προστατεύει καλύτερα από τους διαρρήκτες. Λάθος και πάλι! Οταν δεν επιτρέπουμε στο σκυλί να μπει μέσα στο σπίτι μας, τότε και αυτό δεν αναγνωρίζει αυτόν τον χώρο ως "δικό του" μέρος, οπότε δεν έχει και κανέναν λόγο να το υπερασπιστεί. Επίσης, γιατί ένας σκύλος να προστατέψει άραγε μια αγέλη από την οποία είναι αποκομμένος? Πόσες φορές έχουμε ακούσει ανθρώπους να λένε "δεν μπορώ να καταλάβω πως μπήκε μέσα ο κλέφτης! Ο σκύλος μου ήταν στην αυλή και δεν έκανε τίποτα!"
Επίσης, το συνεχές γαύγισμα, μπορεί να αποδειχθεί τελικά πως είναι το καλύτερο καμουφλάζ για τους κλέφτες. Οταν ένα σκυλί βρίσκεται συνεχώς στην αυλή και γαυγίζει συχνά, τότε το μόνο που καταφέρνει είναι, αφενός να ενοχλεί τους γείτονες, και αφετέρου να κάνει τους ιδιοκτήτες του να συνηθίσουν σιγά σιγά το γαύγισμά του και να μην δίνουν πλέον την απαραίτητη σημασία.
Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως ένα κομμάτι φόλας ή ένα μαχαίρι είναι κάτι που μπορεί να χρησιμοποιήσει άνετα ο κλέφτης και να "φιμώσει" τον σκύλο μας γρήγορα και αποτελεσματικά, και να κάνει στην συνέχεια απερίσπαστος την δουλειά του!
Αντίθετα, όταν το σκυλί μένει και κοιμάται μέσα στο σπίτι, μπορεί να ακούσει τον παραμικρό θόρυβο πολύ πριν τον αντιληφθούμε εμείς. Αυτομάτως θα γαυγίσει και θα γρυλίσει με τέτοιο τρόπο, που και ο ιδιοκτήτης θα καταλάβει αμέσως πως κάτι συμβαίνει, αλλά και ο κλέφτης θα φοβηθεί και δεν θα διακινδυνεύσει να εισέλθει σε έναν χώρο όπου δεν ξέρει πόσο μεγάλο και πόσο άγριο είναι το σκυλί που ακούει να γαυγίζει.

Πολλοί άνθρωποι συχνά αναρωτιούνται, "και τι θα γίνει όταν λείπω όλη τη μέρα την δουλειά? Θα πρέπει να τον αφήνω μέσα στο σπίτι?" Αυτό είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Τα σκυλιά (σύμφωνα με τους νόμους που υπάρχουν στις αγέλες), θεωρούν πως όταν τα πιο κυρίαρχα μέλη της αγέλης λείπουν, πηγαίνουν για κυνήγι. Αυτή η αντίληψη ενισχύεται ακόμα περισσότερο, καθώς όταν επιστρέφουμε από την δουλειά είναι συνήθως και η ώρα που ταίζουμε τον σκύλο μας. Ο σκύλος μπορεί να μείνει άνετα στην αυλή όσο εμείς λείπουμε, αρκεί να εισέλθει μαζί με εμάς στο σπίτι, όταν επιστρέψουμε. Ετσι θεωρεί και αυτός το σπίτι  "χώρο του" τον οποίο πρέπει να υπερασπίζεται και να προφυλάσσει.

Συμπερασματικά λοιπόν, καλό είναι όλοι να γνωρίζουμε, πως όταν θέλουμε να αποκτήσουμε έναν σκύλο, και αυτός να είναι και σύντροφός και προστάτης μας, θα πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε ως ισότιμο μέλος της αγέλης μας και να του δίνουμε την δυνατότητα να μοιράζεται με εμάς τον χώρο μας, όπως και τον χρόνο μας!