Mόνο τον τελευταίο ενάμιση μήνα, και μόνο στην Αττική, έφτασαν στην Εισαγγελία και παραπέμφθηκαν στο δικαστήριο 28 υποθέσεις κακοποίησης ζώων σύμφωνα με την κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου, εισαγγελέα πρωτοδικών Αθηνών, αρμόδια για την προστασία των ζώων. Σε τέσσερις περιπτώσεις έγινε άμεση απομάκρυνση του ζώου από τον ιδιοκτήτη του ενώ μόνο δύο κρίθηκαν αβάσιμες.
Η βία απέναντι στα ζώα δεν είναι ένα φαινόμενο που απασχολεί μόνο υπερευαίσθητους φιλόζωους. Γιατί, σύμφωνα με παγκόσμιες έρευνες, αποτελεί δείκτη εγκληματικότητας μιας κοινωνίας. Η έρευνα του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς –από το 1994 έως και το 2000– σε 11 Πολιτείες των ΗΠΑ κατέδειξε την κακοποίηση των ζώων ως έναν από τους τέσσερις σημαντικότερους δείκτες που φανερώνουν πιθανούς μελλοντικούς εγκληματίες.
Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έρευνα: το 71% γυναικών που κακοποιήθηκαν, ανέφεραν ότι ο δράστης είχε κακοποιήσει το κατοικίδιό τους ή είχε απειλήσει να το κακοποιήσει. Το 88% όσων κακοποίησαν παιδιά είχαν επίσης κακοποιήσει ζώα στο σπίτι τους. Από την άλλη, το 70% όσων είχαν κακοποιήσει ζώο, αποδείχθηκε ότι είχαν διαπράξει κι άλλα εγκλήματα, ενώ το 44% από αυτούς τα είχε διαπράξει κατά άλλων ανθρώπων. Στα ίδια συμπεράσματα καταλήγουν και οι έρευνες του Πανεπιστημίου Νόρθιστερν της Μασαχουσέτης και της διεθνούς φιλοζωικής οργάνωσης SPCA.
Τα στοιχεία του FBI έρχονται να επιβεβαιώσουν τις έρευνες:
• Το 61,5% ανθρώπων που είχαν κακοποιήσει ζώο είχαν επιτεθεί και σε ανθρώπους.
• Το 63,3 % των κρατουμένων για βίαια εγκλήματα έχουν παραδεχτεί ότι έχουν κακοποιήσει ζώα.
• Το 99% όσων είχαν κακοποιήσει ζώο και δεν καταδικάστηκαν γι’ αυτό καταδικάστηκαν, τελικά, για άλλα εγκλήματα.
Αποδεδειγμένο ιστορικό βίας προς τα ζώα έχουν οι περισσότεροι δολοφόνοι κατ’ εξακολούθηση ενώ τέλος,
• Tο 100% ανθρώπων που είχαν διαπράξει σεξουαλικό έγκλημα είχαν κακοποιήσει ζώα.
Σήμερα, η επίσημη θέση του FBI είναι ότι η κακοποίηση ζώων σχετίζεται άμεσα με την ενδοοικογενειακή βία και άλλα εγκλήματα, καθώς και ότι είναι ενδεικτική για να προβλεφθεί αν κάποιος είναι ικανός να διαπράξει εγκληματική πράξη και κυρίως σεξουαλικής φύσεως. Επίσης, σύμφωνα με το αμερικανικό πρότυπο διαγνωστικό και θεραπευτικό εγχειρίδιο για τις ψυχικές και συναισθηματικές διαταραχές, η βία προς τα ζώα είναι το βασικότερο διαγνωστικό κριτήριο για τις διαταραχές συμπεριφοράς.
Oταν τα ποσοστά αποκτούν πρόσωπο
Ο Tεντ Μπάντι, δολοφόνος και βιαστής κατ’ εξακολούθηση, ύποπτος για περισσότερες από 40 δολοφονίες γυναικών, καταδικάζεται. Στη δίκη αποκαλύπτεται ότι βασάνιζε ζώα.
Η Μπρέντα Σπένσερ, που έβαλε φωτιά σε σχολείο της Καλιφόρνιας, σκοτώνοντας 2 παιδιά και τραυματίζοντας άλλα 9, κακοποιούσε γάτες και σκύλους, βάζοντας φωτιά στις ουρές τους.
Ο Τζέφρι Ντάμερ, κατά συρροή δολοφόνος και κανίβαλος, κάρφωνε τα κεφάλια σκύλων και γατών σε ξύλα.
Οι Μίτσελ Τζόνσον, 13 ετών και Αντριου Γκόλντεν, 11 ετών, πυροβόλησαν και σκότωσαν 4 συμμαθητές και ένα δάσκαλο, στο Αρκανσο. Στη δίκη αναφέρθηκε ότι ο Γκόλντεν σκότωνε σκυλιά με όπλο.
Ισως κάποιος σκεφτεί ότι «αυτά δεν συμβαίνουν εδώ». Το αστυνομικό δελτίο όμως μας διαψεύδει.
Το 2008, στο Βούρβουλο της Σαντορίνης ο 31χρονος Θανάσης Αρβανίτης μαχαίρωσε την 25χρονη σύζυγό του, έκοψε το κεφάλι της και το περιέφερε στους δρόμους του χωριού. Νωρίτερα, είχε αποκεφαλίσει το σκυλί της.
Τρία χρόνια νωρίτερα, το 2005, η κοινωνία της Μυτιλήνης συγκλονίζεται από τη δολοφονία της Ευστρατίας Μαμώλου. Ο 32χρονος Γιώργος Μπουτάρας, για σεξουαλικούς λόγους, σκότωσε, κομμάτιασε και στη συνέχεια έκαψε το θύμα. Ο δράστης δεν είχε δημιουργήσει ποτέ προβλήματα. Το μόνο που θυμούνται στη γειτονιά του ήταν ότι μικρός σκότωνε και βασάνιζε γατάκια.
Εν κατακλείδι, σήμερα, τόσο η εγκληματολογία όσο και οι επίσημοι φορείς ψυχικής υγείας, θεωρούν την κακοποίηση ζώων ανησυχητική ένδειξη μιας βαθιάς νοητικής και ψυχικής διαταραχής και όχι απλώς «ένα μικρό ελάττωμα» της προσωπικότητας ή της συμπεριφοράς, όπως ίσως κάποιοι ακόμα θέλουν να πιστεύουν. Και μάλιστα μια ένδειξη που εμφανίζεται από την παιδική ηλικία.
Ας αναλογιστούμε λοιπόν, φιλόζωοι και μη, ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι σε τέτοια φαινόμενα. Η συγκάλυψη ή η καταγγελία του δράστη και η απαίτηση όχι μόνο τιμωρίας αλλά και ψυχολογικής αξιολόγησης, ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά;
Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει η μη αξιολόγηση περιπτώσεων βίας και πόσο συνένοχους μας κάνει η αδιαφορία μας; Ο καθένας μας ας δώσει την απάντησή του. Το κράτος, πάντως, έχει θεσπίσει νόμους.
H κακοποίηση, σύμφωνα με το γράμμα και... το πνεύμα του νόμου
Σύμφωνα με το νόμο, κακοποίηση είναι: η «μη αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά που εσκεμμένα προκαλεί ανώφελο πόνο, ταλαιπωρία ή άγχος και/ή θάνατο ενός ζώου». Κάνει δε διάκριση ανάμεσα σε ενεργητική και παθητική κακοποίηση. Η ενεργητική κακοποίηση εμπεριέχει κακόβουλη πρόθεση και σκοπιμότητα, ενώ η παθητική εμπεριέχει την αμέλεια και την αδιαφορία. Ο νομοθέτης προβλέπει και την ψυχική κακοποίηση του ζώου. Την υποβολή σε φόβο, αγωνία, άγχος, απομόνωση καθώς και τη στέρηση αγάπης και στοργής και την έλλειψη ψυχαγωγικών ερεθισμάτων.
Η κακοποίηση ζώου θεωρείται στην Ελλάδα πλημμέλημα, όπως και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική. Η προβλεπόμενη ποινή είναι χρηματικό πρόστιμο που φτάνει μέχρι και τα 15.000 ευρώ ή και φυλάκιση ανάλογα με τη βαρύτητα του αδικήματος. Οπως όμως παρατηρεί η εισαγγελέας κ. Αθηνά Θεοδωροπούλου η διαφορά είναι σε όλες τις άλλες χώρες –πλην της δικής μας– οι ποινές εκτελούνται και δεν έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα.
Τι γίνεται όμως όταν ο ίδιος ο νόμος βάζει σε κίνδυνο τη ζωή των ζώων; Ο λόγος για την πρόταση τροποποίησης του άρθρου 6 του νόμου 4039/12 που προωθεί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στην οποία αντιδρούν έντονα οι φιλοζωικές οργανώσεις.
Η τροπολογία, που δεν έχει ψηφιστεί ακόμα, αφορά τον επαναπροσδιορισμό του όρου «επικίνδυνο ζώο». Στη νέα πρόταση έχει αφαιρεθεί η έννοια «αποδεδειγμένα» και ως επικίνδυνο ορίζεται το ζώο συντροφιάς που «εκδηλώνει απρόκλητη και αδικαιολόγητη επιθετικότητα χωρίς να απειληθεί, προβαίνοντας σε επιτυχή επίθεση ή ανεπιτυχή προσπάθεια επίθεσης ή απρόκλητα και αφύσικα επιθετική στάση και συμπεριφορά προς τον άνθρωπο ή τα άλλα ζώα καθώς και το ζώο που πάσχει ή είναι φορέας σοβαρού νοσήματος που μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο ή σε άλλα ζώα και δεν θεραπεύεται…»
Οι φιλοζωικές οργανώσεις θεωρούν ότι έτσι επιδιώκεται η εξόντωση χιλιάδων αδέσποτων ζώων, και μάλιστα μέσα από μια κερδοφόρα επιχείρηση εκκαθάρισης, αφού την περισυλλογή και την αποτέφρωση των ζώων θα αναλάβουν δήμοι και ιδιώτες χρηματοδοτούμενοι από τα κοινοτικά κονδύλια του ΕΣΠΑ. Παρόμοιες πρακτικές κατέγραψαν πρόσφατα και κατήγγειλαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι φιλοζωικές ομοσπονδίες Ρουμανίας, Βουλγαρίας και Ουκρανίας, καθώς και γερμανικό κλιμάκιο των «Κτηνιάτρων Χωρίς Σύνορα».
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς
Η κακοποίηση ζώου –παθητική ή ενεργητική– είναι ποινικό αδίκημα και διώκεται αυτεπαγγέλτως. Αυτό όμως δεν αρκεί. Χρειάζεται να ξέρουμε και εμείς τι να κάνουμε στην περίπτωση που αντιληφθούμε κάποιο περιστατικό, έτσι ώστε να βοηθήσουμε και το ζώο αλλά και την πολιτεία στο έργο της.
•Καλέστε αμέσως την Αμεση Δράση και καταγγείλετε το περιστατικό. Η αστυνομία υποχρεούται να παρέμβει άμεσα και να προχωρήσει στη σύλληψη του δράστη. Εναλλακτικά, απευθυνθείτε στο Α.Τ. της περιοχής. Δεν χρειάζεται να κάνετε μήνυση. Η αυτεπάγγελτη δίωξη ενεργοποιεί τη διαδικασία του αυτόφωρου. Αν το περιστατικό είναι επείγον και η αστυνομία αδυνατεί να ανταποκριθεί, πηγαίνετε κατευθείαν στον εισαγγελέα.
•Στην περίπτωση που χρειάζεται να απομακρυνθεί το ζώο από τον ιδιοκτήτη του, ενημερώστε τη φιλοζωική οργάνωση της περιοχής σας, ώστε να υπάρχει μέρος να φιλοξενηθεί.
•Αν πρόκειται για αδέσποτο ζώο: Ειδοποιήστε αμέσως τον αρμόδιο δήμο, ο οποίος υποχρεούται από το Νόμο 4039/12 να έχει πρόγραμμα περίθαλψης, ώστε να επέμβει και να στηρίξει την καταγγελία. Σε κάθε περίπτωση, ενημερώστε τη φιλοζωική της περιοχής σας. Αλλωστε, η εμπλοκή τους προβλέπεται και από τον ίδιο το νόμο (4039/12).
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Oμοσπονδίας στη διεύθυνση www.pfo.gr
πηγή: Εψιλον Περιοδικό
της: ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΧΤΕΝΕΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου